Terapia systemowa

Terapia systemowa to nurt psychoterapeutyczny oparty na koncepcji, że człowiek jako odrębna i samodzielna jednostka, jest jednocześnie częścią systemu.

Rodzina to pierwszy, naturalny system społeczno- kulturowy o określonej strukturze, dynamice, wzorcach funkcjonowania, relacji, działający według właściwych dla siebie zasad, wartości, celów. Składa się z bliższych i dalszych jej członków. Każdy system rodzinny tworzy subiektywny obraz samego siebie, jak i otaczającego świata. Będąc częścią większych systemów (społeczność lokalna, naród) wykształca specyficzne dla siebie podsystemy, do których należą członkowie rodziny pełniący określone funkcje (małżeńskie, rodzicielski, podsystem dzieci).

W myśl zasady, że funkcjonowanie człowieka to nieskończony ciąg wzajemnych relacji z otoczeniem nie można ich analizować w oderwaniu od środowiska, w jakim żyje. W terapii systemowej zakłada się więc, że trudności jakich doświadcza członek rodziny dotykają całej rodziny, dlatego zazwyczaj wszyscy jej członkowie uczestniczą w spotkaniach (możliwa jest terapia indywidualna, w parach lub w grupach innych niż rodzina).

Terapia systemowa zalicza się do krótkoterminowych, może trwać od kilku spotkań do roku, półtora. Sesje odbywają się w początkowej fazie terapii raz na 2-3 tygodnie, w miarę postępowania procesu terapeutycznego przerwy mogą być stopniowo wydłużane. W pierwszej fazie terapii terapeuta wspólnie z klientem ustala cel terapii- nad czym można pracować, co jest możliwe do zmiany.

Założenia terapii systemowej dopuszczają pracę w parach (terapeuta i koterapeuta), szczególnie podczas spotkań z parą lub z rodziną w celu zachowania bezstronności i dystansu do problemu.

Proces terapeutyczny nakierowany jest na zmianę, skupia się na użytecznych dla klienta rozwiązaniach, jest często propozycją nowego sposobu myślenia, zachowania, rozwiązania. Terapeuta jest moderatorem spotkania- zadaje pytania, zachęca do współpracy poprzez różnorodne techniki terapeutyczne, wskazuje na nowe, różne od dotychczasowych postrzeganie trudności, ukazuje nowe obszary do pracy, których klient skupiony na problemie nie dostrzega. Często wykorzystywaną techniką jest zlecanie zadań domowych, które dają możliwość obserwacji lub doświadczania zmian użytecznych dla klienta, jak i samego procesu terapeutycznego.

Terapia ericksonowska

Według Miltona H. Ericksona twórcy nurtu „ludzie zmieniają się sami”. Mają naturalną zdolność do przezwyciężania trudności, rozwiązywania własnych problemów życiowych, mają zdolność rozwoju i odzyskiwania równowagi przy przechodzeniu na nowe etapy życia.

Celem terapii jest odkrywanie ukrytych potencjałów, mocnych stron, zasobów, które pacjent będzie mógł wykorzystać w najbliższej przyszłości. Jest to także rozpoznawanie własnych ograniczeń. Podstawową zasadą w szkole ericksonowskiej jest dopasowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta, rodzaju problemu, z którym się zgłasza i jego celów. Koncentruje się na teraźniejszości, a zorientowana jest na przyszłość.

Zadaniem terapeuty jest skuteczne wywołanie zmian poprzez bezpośrednie lub pośrednie spożytkowanie zasobów ukrytych w nieświadomości.

W terapii ericksonowskiej wykorzystywane są techniki transowe (trans jest naturalnym stanem, w którym pacjent poprzez kontakt z własną nieświadomością uruchamia zasoby w myśl zasady „wiemy dużo więcej niż się nam wydaje”), bajki i metafory.

Psychodietetyka

Jak często stosowałaś/łeś w swoim życiu dietę? Ile już zostało wypróbowanych, ile oczekuje w kolejce? A po krótkotrwałym sukcesie pojawia się znienawidzony efekt „jo-jo”… W takiej sytuacji pomocne może okazać się interdyscyplinarne podejście do odchudzania. Nie jest bowiem tajemnicą, iż styl naszego jedzenia w bardzo dużym stopniu determinują emocje.

Psychodietetyka to dziedzina, która łączy wiedzę medyczną dotyczącą diet i zdrowia z wiedzą psychologiczną. W takim podejściu praca z klientem polega na pomocy we wdrażaniu zaleconych zmian w życie.

W pracy z psychodietetykiem nacisk kładziony jest na zrozumienie samego siebie, odkrywanie potrzeb świadomych i tych głęboko ukrytych, poznanie PRZYCZYN niewłaściwego odżywiania się.

Proponujemy systemowe podejście do problemów z odżywianiem, a więc:

• tradycje i nawyki żywieniowe w rodzinie pochodzenia,
• strategie radzenia sobie ze stresem,
• zgoda na zmianę,
• prawo do wypoczynku- czas wolny, hobby,
• zasoby indywidualne i wsparcie rodziny- utrzymanie zmiany.